چه بر سر ما آمده است؟

نمیدانم چرا ما انسانها تحمل همدیگر را نداریم. هنوز سایه دیکتاتوری  از سر کشور برمه کنار نرفته است، که عده ای به جان عده ای دیگر افتاده اند، تنها به جرم اینکه دین و آیین آنها از ما جداست. آخر این چه منطقی است؟  که هر کس مثل من فکر نمی کند، نباید زندگی کند؟ مگر همه ما از یک نسل  نیستیم که خداوند از خاک آفرید؟ مگر تمام دینها و آیین ها برای سعادت بشری نیامده اند؟ این چه آیینی است، که کشتن و ریختن خون بی گناه را سعادت می داند؟ چه فرقی می کند، یک روز مسلمانی یک مسیحی را در مصربکشد، روز دیگر یک بودایی مسلمانی را در برمه؟  روزی یهودی بی گناه کشته شود،  روز دیگر مسلمان و یا مسیحی؟ مگر محبت کردن و عشق ورزیدن چه ایرادی دارد؟ مسئولیت صاحبان اندیشه در این میان چیست؟ به امید روزی که جنگ هفتاد و دو ملت پایان یابد و حقیقت را دریابند تا ره افسانه نزنند.